07 Haz Kitap Tavsiyeleri: Ustaca Sevmek [Youtube]

Merhabalar, hoş geldiniz.

Bugünkü kitabımızın adı ‘Ustaca Sevmek’. Bu kitabın yazarı, Don Miguel Ruiz. Siz belki şeyden bilirsiniz, ‘4 Anlaşma’nın da yazarı aynı zamanda. Ben 4 Anlaşmayı geçenlerde şöyle bir geçtim. Dört tane anlaşmanın başlıklarını okudum sadece ama hakikaten de güzel bir kitaptır. Bu kitabı da çok çok çok tavsiye ediyorum. Yine Tolteklerden örnekler vererek yazmış yazarımız ve şurada bir yeri açtım mesela demin kayıt başlarken, orayı da size okumak istiyorum.

‘Çocukken neye inanıp neye inanmayacağınızı seçecek durumda değilsinizdir. İçinizdeki yargıç ve kurbanın dayanağını, seçmediğiniz bütün o sahte inançlar oluşturur. İnançlarınızı oluşturan bilgi, zihninize aktığında saftınız. Her şeye inanıyordunuz. İnanç sistemi dış güç tarafından, tıpkı bir program gibi yerleştirilir içinize. Toltekler bu programı parazit diye adlandırır. İnsan zihni hastadır çünkü yaşam enerjisini çalıp, sevincini yağmalayan bir parazit vardır içinde. Çocukluğunuzda edindiğiniz inançlar öylesine güçlüdür ki, yıllar sonra yeni kavramlar öğrenip, kendi kararlarınızı almaya çalıştığınızda da yaşamınızı denetlemeyi sürdürür. Kimi zaman içinizdeki küçük çocuk, 2-3 yaşında kalmış olan gerçek dışarı çıkar. Anı yaşar eğlenirsiniz ama geriye doğru çeken bir şey vardır. İçinizde bir şey bu kadar eğlenmeyi hak etmediğini hisseder. Bir ses, mutluluğunuzu gerçek olamayacak kadar güzel olduğunu söyler. Mutluluğun hakkınız olmadığını. Duygusal bedeninizdeki bütün suçluluk, duygusal zehir sizi geriye, dramların dünyasına çeker.’

Böyle teşhisleri ve çok güzel anlatımları var bu kitabın. Şöyle bir şeyden bahsetmek istiyorum; bizim yaptığımız çalışmalar, bizim derken, benim bir şekilde kendi üstümde yapıp anlatmaya çalıştığım ve benimle birlikte olan, çalışmış olan, kendi üzerinde çalışma yapmaya devam eden herkesin, biz derken onu kast ediyorum, yapmış olduğu çalışma şöyle bir şeye yol açıyor, burası çok önemli, şimdi içimizdeki çocuğu sevelim, çocuk dursun… öyle bir şeye ben katılmıyorum. Yani şunu demek istiyorum; içimizde çok kaprisli, çok böyle şımarık, bir sürü bir şeyler yapan, saçma sapan olan çocuğu büyütüyoruz bu çalışmalarla, çok fazla büyümüş, robotlaşmış kısmımızı da o çocuk zamanımızdaki hazza, hazzı alacak hale dönüştürüyoruz. Yani içerde şöyle bir hareket yapıyoruz; bir tarafımızı büyütürken bir tarafımıza çocuk olduğumuzu halleri hatırlatıyoruz. Yani doğru dengeye getiriyoruz. Yoksa illa çocuk kalalım, öyle olalım böyle olalım diye bir şey yok.

Çok teşekkürler.