Torunlarıma Mektuplar: 23 Nisan

Derin’ciğim,

Sen henüz bilmiyorsun ama bugün çocuk bayramı. Her sene bugün kutlamalar yapılır, çocuklar baştacı edilir, bütün bir yıl yapmamız gerekeni bugün özellikle yapmaya dikkat ederiz milletçe.

Sabah, annenin kuzenlerinin okuldaki gösterilerine gittim. Biliyorsun ikizler annenin kuzenleri ama hala daha 9 yaşındalar. Tabii sen de henüz 2,5 yaşında olduğun için ne yaştan ne baştan anlıyorsun ama olsun, ben yine de anlatayım:)

Ali ve Maya’nın senin yaşlarında yuvadaki ilk gösterilerini hatırladım, bir yılbaşı gösterisiydi, belki de senin şimdiki halinden 6 ay daha büyüktüler, olsun olsun 3 yaşlarında.. o gün sahnede doğru dürüst duran bir tek çocuk bile yoktu. Bazısı ayakta duracağına yere atıyordu kendini, bazısı el çırpacağına yanındakini ittiriyordu, bazısı Ali gibi çekip gitmiş, sahne arkasında keyfine bakıyordu, bazısı annesini göremediği için ağlıyordu.. öğretmenler saçları başları dağılmış bir vaziyette çocukları bir hizada tutmaya çalışıyordu, anneler ise kenardan sufle vermeye.. Öyle eğlenmiştim ki sana anlatamam.

Tam çocuktu işte onlar, kalıplara uymayan, ele avuca sığmayan, ne yapacağı belli olmayan, anda içinden geldiği gibi yaşayan…

Bir sonraki yıl ise yine yılbaşı gösterisinde hepsi muma dönmüş, asker gibi olmuştu! Şarkılarını söyleyip, üstlerine düşeni yaptıkça anne ve babaları onlarla çok gururlanmış, alkışlamaktan elleri patlamıştı ama benim gözümdeki yaşlar dinmedi, “Nasıl oldu da bu hale geldiler? Hem de bu kadar çabuk mu?” diyerek çok ağladım..

Sonraki yıllarda da hep gittim onların gösterilerine, bütün bir yıl hazırlanıyorlar, en azından seyredilmeyi hak ediyorlar diye..

etiketler:
Henüz yorum yok

Yorum Yazın