04 Kas Zayıflamak İçin Nasıl Harekete Geçerim? [Youtube]

Yasemin: Merhaba, hoş geldiniz. Münevver’ciğim hoş geldin. Şimdi tam biz çekim başlamadan önce biraz sohbet ediyorduk. Tabii ben soruyu bilmiyorum, soru konusunda etmiyorduk ama isim konusunda, Münevver Aydın dedim ben, o da dedi ki aydın ama üniversite okumamış dedi. Bende dedim ki okuyanlarla okumayanlar diye ayırmıyoruz, bilakis okuyup bu çalışmaları hiç anlamayanlar var, hiç okumayıp, ilkokul okuyup sadece, çalışmayı muhteşem yapanlar var. Bu sadece bilinç seviyesiyle ilgili bir şey. Bu hakikaten aydın olmak da öyle bir şey, okumakla ilgili değil bence. Buyur hoş geldin.

Münevver: Hoş bulduk. Benim kilomla alakalı merak ettiğim bir konu var. Uzun zamandır hareketsizim, yerimden kalkamıyorum. Yapmak istiyorum, spora yazıldım, gidemiyorum. Hareket konusu diyeyim ben size.

Yasemin: Nasıl ben harekete geçerim, öyle mi? Bak bu soruyu sordun ya, aslında soru sormak çok güzel bir yöntem. Soru sorduğumuz anda, beynimiz onun cevabını araştırmaya başlıyor. Beyin muazzam bir mekanizma, yani evren içerde, içerde bir evren var. Birbirine soruyor, ona soruyor buna soruyor, nöronlar bir harekete geçiyor. Ben nasıl harekete geçerim mesela senin sorun diyelim, bir zaman sonra sana bir yol göstermeye başlıyor, orada bir doğal akışta o var ama sen bence kilo benim ne işime yarıyor veye niye ben kilolu olarak ne yapıyorum diye gözünü kapatıp sorarsan, bunlar da güzel sorular ve yazarsan gelen cevapları, bir defterin olursa, oraya gelen cevapları, mesela küçükken kaç yaşlarında kilo almaya başladın?

Münevver: Ben 10 senedir almaya başladım hiç 60ın üstünde değildim şimdi 100 kiloyum.

Yasemin: Çok güzel. İşte 10 sene önceye şimdi bakalım istersen.

Münevver: Annemi babamı kaybettim. 15 sene önce. Ondan sonra yavaş yavaş almaya başladım.

Yasemin: Anladım. Şimdi zaten kilonun altında çeşitli korkularımız, bilinç altı kayıtlarımız, bilinç altı – bilinç üstü ayırmamıza bile gerek yok, kayıtlarımız var ve şöyle çalışıyoruz, gözünü kapat istersen ve derin nefes al ver. 10-15 sene önce anneni babanı kaybettiğin zamanki sana bir bak, o senin ne korkuları var, ne oluyor zannediyor annesiz babasız kalınca?

Münevver: Derin üzüntü, yalnızlık…

Yasemin: Yalnız kalıyorum zannediyor. O senin kızın olsa… derin nefes al ver… şöyle bir şey bulmanı rica edeceğim. Kızın olsa, çok sevdiğim bir Münevver yani oradaki duran ve sen onun hocasısın. Neyi bilmesini istersin, neyi bilirse üzüntüsü hafifleyecek şu an?

Münevver: Yalnız olmadığını bilirse, yani ablaları var, eşi var çocukları var.

Yasemin: Başka, arkadaşları var büyük ihtimalle.

Münevver: Arkadaşları var.

Yasemin: Evet, gerçekten hiçbir zaman istese de yalnız değil, bir görsün onu. Onun o haline geç. Oradaki 15 sene önceki haline geç ve o olduğunu hisset. Gerçekten aslında hiç yalnız olmadığını hisset, anne babayı yolcu et, onların da yolları açık olsun, sen zaten dolusun, meşgulsün. Şunu kendi kendine… işte çalışma böyle bir şey. Kendi kendimize içerden, doğru soruyu sorup, doğru cevabı bulup kendimize bunu göstermek. Gösterdiğin zaman düşünce yapısı değişiyor. Yapı değişince üzüntü çünkü üzüntünün altında korku var zaten. Mesela öfkenin altında da korku var. Yani hep biz korkular tetiklendi mi reaksiyon olarak üzüntü, ağlama, öfke, içimizin sıkılması bunları hissediyoruz. Bunları hissettiğimiz zaman, demek ki düşünce sistemimize virüs girdi. Ben öyle tarif ediyorum. Virüsü ayıklamak lazım. Onu da kendin yapabileceksin artık. Bir başkasıyla hem çok uzun sürüyor. Hem o anda senin duygun geldi mesela, o başkasını bulursun bulamazsın o anda oturup tık tık yazarak yaparsan çalışmaları, kitapta zaten hepsi var. 3 tane yöntem 4 tane de anda kalma meditasyonundan bahsediyorum. Kendimle nasıl yaptığımı anlatıyorum. Gerçekten sonuç alıyorsun. O zaman çünkü kilo hem çok yer kaplama isteği, yani yalnızlığını sanki giderecekmiş gibi zannetme, bir tarafımız zannediyor devamlı, hem güvensizlik korkusundan olan bir şeydir. Kendini demek ki anne babayla daha güvenli hissediyordun, onun için bir güvensiz kaldın gibi zannetme, oradaki zannetme hareketi başlatıyor, hem seni hareketsizleştirmeye başlatıyor, hem kiloyu, daha fazla yedirtmeye başlatıyor içerdeki bir mekanizma. Sen mekanizmayı çözdüğünde aa bu bundanmış, bu da bundanmış dediğinde, dışarıya doğru senin davranışların değişmeye başlıyor, sen değişmeye başlıyorsun. Dolayısıyla içinden spor yapmak da gelecek o zaman zorlamayla olmuyor. Deminki başka bir çekimde de onu anlattım. Kendimizi zorlayarak hiçbir yere varamıyoruz. Kendimizi rahat bırakacağız. Kendimize bir alan tanıyacağız ama içerden gözümüzü kapattığımızda aktif bir şekilde, sorular sora sora, yanlış bir soru bile sorsan fark etmez, onun cevabı içine oturmaz, olmadı başka nasıl sorarım dersin, doğru soruyu bulursun mutlaka.

Münevver: Harekete geçeceğim yani inşallah.

Yasemin: Mutlaka. İçeriyi harekete geçirdiğin zaman dışından geçiyorsun zaten.

Münevver: Çok güzel.

Yasemin: Kolay gelsin.

Münevver: Teşekkür ederim.

Yasemin: Ben ederim.